Recenzja Broadwell-E: przetestowano dziesięciordzeniowy procesor Intel Core i7-6950X

Procesory Intel Extreme Edition lub E Edition stały się na przestrzeni lat stałym punktem w harmonogramie producentów procesorów, zapewniając overclockerom i entuzjastom coś, na co mogą zdobyć zęby w oczekiwaniu na architekturę nowej generacji. Tegoroczna oferta Broadwell-E podąża oklepaną ścieżką, oferując większą wydajność tym, dla których obecne chipy Skylake po prostu nie są wystarczająco szybkie.

Podobnie jak w przypadku poprzednich procesorów Extreme Edition, Broadwell-E nie jest oparty na najnowszej iteracji architektury procesorów Intela, ale na ulepszonej architekturze piątej generacji. W tym roku najważniejsze aktualizacje są zwiększeniem liczby rdzeni — do dziesięciu rdzeni (to aż 20 wątków) w flagowym Core i7-6950X i zmniejszeniem matrycy, które wprowadza pierwsze 14-nanometrowe procesory do linii Extreme Edition firmy Intel .

KUP TERAZ RDZENIE I7 6 GENERACJI INTELA W AMAZON

Oczywiście wszystkie funkcje, których można oczekiwać od procesora Extreme Edition, są również dostępne. Wszystkie nowe procesory są odblokowane, co pozwala na proste przetaktowanie, a także zwiększa pamięć podręczną L3 dla tej linii procesorów, a także obsługuje czterokanałową pamięć RAM DDR4 2400 MHz.

Co zaskakujące, biorąc pod uwagę zmniejszenie rozmiaru procesu produkcyjnego, moc termiczna (TDP) pozostaje taka sama jak Haswell-E przy 140 W, chociaż nie powinien być szokiem związanym z brakiem zintegrowanej grafiki. Jeśli myślisz o tym, by tak bardzo zepsuć swój procesor, prawie na pewno masz pod ręką szybką kartę graficzną.

Powyżej, dla uproszczenia, zestawiłem najwyższej klasy dziesięciordzeniowy procesor z najwyższej klasy standardowym Skylake Core i7 i zeszłorocznym flagowym produktem Haswell-E. Nie jest to jednak jedyny nowy układ, który ogłosił Intel; W ofercie znajdują się również trzy inne procesory Broadwell-E, od najtańszego sześciordzeniowego Core i7-6800K do ośmiordzeniowego Core i7-6900K. Ich specyfikacje wymieniłem w poniższej tabeli.

Najbardziej zauważalną rzeczą jest tutaj koszt nowej dziesięciordzeniowej jednostki. Jest fenomenalnie drogi: o 55% więcej niż ośmiordzeniowy Core i7-6900K, co jest dużo, biorąc pod uwagę, że dostajesz tylko 25% więcej rdzeni. Nie wydaje mi się to zbyt dobrą wartością.

Jedyną dobrą wiadomością jest to, że w przypadku aktualizacji z Haswell-E nie ma potrzeby wymiany płyty głównej. Nowe chipy Broadwell-E wykorzystują ten sam chipset Intel X99, co poprzednio.

Ale czekaj, jest więcej. Oprócz zwiększenia liczby rdzeni w swoim topowym chipie, Intel wprowadził nową technologię dla tej generacji, nazwaną Turbo Boost Max Technology 3.0. Poza tym, że brzmi to jak coś z reklamy golenia, jest to bardzo niewielka modyfikacja istniejącej technologii Turbo Boost firmy Intel, zaprojektowana w celu poprawy wydajności jednowątkowej w porównaniu z raczej rozczarowującym pokazem Haswell-E.

Podobnie jak w przypadku zwykłego Turbo Boost, nowa technologia zapewnia większą prędkość w krótkich seriach w przypadku prostych zadań jednowątkowych. Różnica polega na tym, że pozwala procesorowi na zwiększenie częstotliwości wyższej niż reklamowana maksymalna częstotliwość Turbo Boost, jeśli pozwalają na to okoliczności. Turbo Boost Max jest również bardziej inteligentny niż jego poprzednik, a za pomocą BIOS-u i obsługi sterowników jest w stanie zidentyfikować, które rdzenie działają najszybciej, i przypisać do nich najbardziej intensywne zadania.