Dla tych, którzy znajdują się poza rozległą, wirtualną społecznością handlowców, wojowników i Space Popes ,EVE Onlinemoże wydawać się niezrozumiałą plątaniną. W końcu to gra online, która umożliwiła rozszerzenie prawnik korporacyjny, aby na nowo wyobrazić sobie siebie jako międzygalaktycznego tyrana . To jest gra, w której Granice między prawdziwymi i fikcyjnymi bitwami często się zacierają . Jest to gra z niewidzialnymi imperiami zbudowanymi w odległych centrach serwerów, zamieszkałych przez pół miliona graczy w Internecie.
Ale jest to również gra, w której można dokonać prawdziwego postępu naukowego w ramach rozgrywki. Jeden rógEVE Onlinewszechświat jest Project Discovery : inicjatywa, która rozpoczęła się około trzy lata temu, kiedy fizyk i inżynier oprogramowania zastanawiali się, czy gry wideo mogą stać się siłą dla dobra społecznego. A co by było, gdyby działania gracza nie były wykorzystywane tylko do rozwoju w grze, ale trafiały do laboratoriów i czasopism recenzowanych?
Genewa, 2014: badacz uniwersytecki Bernard Revaz i ekspert IT Attila Szantner spotykają się na drinka. Uformowali się pod koniec roku Nauka online dla wielu graczy (MMOS), firma, która łączy wiodącą rolę między naukowcami a twórcami gier. W 2016 roku uruchomili Project Discovery we współpracy zEVE Online; specjalna kieszeń tej ogromnej społeczności, w której gracze otrzymują rutynowe zadania, ale z rzeczywistymi implikacjami dla badań naukowych.
Projektanci gier stawiają czoła wyzwaniu, jak zaangażować graczy w dość powtarzalne zadania, mówi Szantner w hotelowym barze w Londynie, tego samego ranka ma otrzymać nagrodę Lovie Award za swoją pracę z Project Discovery. W wielu grach to, co robisz, to ciągłe powtarzanie tego samego zadania i sprawia ci to przyjemność. W nauce obywatelskiej mamy taką samą konfigurację. Musimy analizować dane i zasadniczo robimy to samo setki tysięcy razy.
Pierwszym celem Project Discovery było panowaniePRZEDDZIEŃOkoło pół miliona graczy pomaga w Human Protein Atlas (HPA), szwedzkim programie mapowania wszystkich białek w ludzkich komórkach. Minigra obejmowała przeszukanie około 250 000 obrazów mikroskopowych z bazy danych HPA, a gracze identyfikowali i katalogowali różne struktury komórkowe, od jądra po mitochondria. Kiedy wystarczająca liczba graczy zgodziła się na konkretny obraz, został on przekazany badaczom stojącym za HPA.
Wiadomo, że ludzie są dobrzy w rozpoznawaniu wzorców wizualnych
Wiadomo, że ludzie są dobrzy w rozpoznawaniu wzorców wizualnych, mówi Emma Lundberg, dyrektor Atlas komórek w HPA. Spędziliśmy dużo czasu na klasyfikowaniu wzorców obrazu i intrygujące było sprawdzenie, czy moglibyśmy wykorzystać graczy do tego samego zadania. Wielu badaczy uwielbia tę koncepcję, ale nie uwierzy w nią w pełni, dopóki nie przekonają się, że można uzyskać wysokiej jakości dane.
(Powyżej: minigra Project Discovery dotycząca klasyfikacji komórek. Źródło: EVE Online)
Szantner mówi mi, że jego zespół chciał wymyślić zestaw zadań, które byłyby wystarczająco proste, aby gracz nie ugrzęzły w specjalistycznej wiedzy, i współgrały z szerszą historią gry.EVE OnlineTwórcy, studio CCP z siedzibą w Reykjaviku, dodali narracyjny ubiór do zadań Project Discovery i zaoferowali nagrody w grze za udział w tej inicjatywie. Zespół odkrył jednak, że gracze byli bardziej zainteresowani wniesieniem wkładu w badania naukowe niż zbieraniem punktów.
W grze wprowadzono specjalną walutę dla Project Discovery i widzieliśmy, że wiele osób jej nie wydało, mówi Szantner. Robili to tylko dlatego, że chcieli wnieść swój wkład. Zdecydowanie najsilniejszą motywacją jest pomoc nauce.
Planety i pogranicza
Od lipca 2017 roku Project Discovery przeszedł do drugiego etapu. Zamiast mapowania białek gracze są teraz proszeni o pomoc w tworzeniu plików szukaj planet poza naszym Układem Słonecznym (egzoplanety). Inicjatywa współpracowała z profesorem Michelem Mayorem, który wraz z Didierem Quelozem w 1995 roku odkrył pierwszą egzoplanetę krążącą wokół gwiazdy podobnej do Słońca. Dzięki wsparciu burmistrza Project Discovery dostarcza graczom danych astronomicznych z teleskopu CoRoT, zachęcając ich do kategoryzowania potencjalnych planet.
zmień hej google na google home
Przekłada się to na mini-grę, w której gracze otrzymują wykresy przedstawiające jasność jednej z 160 000 gwiazd monitorowanych przez teleskop CoRoT. Kiedy ciało - potencjalna egzoplaneta - przechodzi przed gwiazdą, światło zanika. Gracze są proszeni o zidentyfikowanie tych spadków w określonym czasie; informacje, które mogą sugerować rozmiar planety, odległość i orbitę. Podobnie jak w przypadku inicjatywy Human Protein Atlas, kiedy wystarczająca liczba graczy zgadza się na klasyfikację, zostaje ona przekazana naukowcom - tym razem na Uniwersytecie Genewskim.
(Powyżej: prawdziwy Michel Mayor w grze. Źródło: ESO / Project Discovery)
Polowanie na egzoplanety w ramach Projektu Discovery wciąż trwa, ale gdzie Szantner uważa, że praca MMOS z nauką o obywatelach gier wideo będzie następna? Mówi mi, że EVE idealnie nadawał się do analizy danych w ramach crowdsourcingu i był łatwy do wygrania dzięki ogólnemu entuzjazmowi społeczności związanemu z postępem naukowym, ale testuje też wodę pod kątem zupełnie innego rodzaju współpracy.
Jest jedna korporacja, o której mogę mówić: Gearbox, mówi.Kresyto ich największy tytuł. Randy Pitchford, prezes i założyciel Gearbox, jest wielkim fanem całej tej koncepcji. Jest bardzo zaangażowany w umieszczenie tego w jednym ze swoich tytułów. Bardzo mnie to interesuje, bo to zupełnie inna publiczność i gatunek gier. To bardzo kreatywni i sprytni faceci, więc jestem absolutnie przekonany, że jeśli powiedzą tak, zrobią to tak, aby pasowały do ich gry.
Jedną rzeczą jest dopasowanie nauki obywatelskiej do kosmicznej gry MMO, a inną wszywanie jej w szkielet strzelanki pierwszoosobowej. Gry takie jak Glitchers ”Sea Hero Questwykazali, że istnieje możliwość dopasowania nawigacji i walki do rzeczywistych badań - w tym przypadku badań nad demencją - ale są to zazwyczaj małe gry zbudowane wokół określonego celu. Jak programista podszedłby do większej gry?Kresy?
Zobacz pokrewne Ross 128 b: Na progu naszej galaktycznej galaktyki jest inny, prawdopodobnie nadający się do zamieszkania świat. Nagrody Lovie honorują naukowców Eve Online i wynalazcę kamery internetowej. Śniąca sztuczna inteligencja poluje na atmosfery egzoplanet
Nie jesteśmy tematami, mówi Szantner. Jesteśmy niezależni od platform i gier. Myślę, że można by to zintegrować z wieloma typami gier, z wieloma różnymi projektami badawczymi. Wypatrywanie zwierząt w Serengeti prawdopodobnie nie jest dobrym rozwiązaniemPRZEDDZIEŃ, ale możesz umieścić to w innej grze.
Pytam Szantnera, czy istnieje możliwość zastosowania tego typu podejścia poza badaniami naukowymi. Czy gry wideo mogą pomóc, powiedzmy, w natychmiastowych problemach, takich jak pomoc w przypadku katastrof? To koncepcja, ale możesz sobie wyobrazić grę taką jak Call of Duty, w której masz misję zbombardowania niektórych baz wojskowych, a następnie otrzymujesz prawdziwe obrazy budynków zniszczonych przez trzęsienie ziemi, sugeruje, wyjaśniając, że element badawczy może obejmować identyfikację obiektów w te obrazy z życia wzięte.
To naprawdę kontrowersyjne, ale jeśli ratujesz życie… Czy nawet gra wojenna może przyczynić się do tego rodzaju rzeczy?
Czy nawet gra wojenna mogłaby przyczynić się do tego rodzaju rzeczy?
Jest tu wyraźnie element rozbieżności tonalnej, a Szantner przyznaje, że jego nieszablonowy pomysł wiąże się z wieloma problemami etycznymi i moralnymi. Ale on nadal jest nieugięty, że gry mają możliwość pozyskiwania pomocy: jeśli możemy pokazać, że można to również wykorzystać do ratowania życia, to myślę, że to piękne.
jak zrobić nową rolę w niezgodzie
(Powyżej: minigra polegająca na polowaniu na egzoplanety Project Discovery. Źródło: EVE Online)
Przynajmniej na razie punkt spotkania między światami gier wideo a postępem ludzkości jest zakorzeniony w nauce obywatelskiej, a nawet to jest rodząca się relacja. Wyniki współpracy Project Discovery i firmy HPA Cell Atlas są wciąż analizowane, a Lundberg spodziewa się wydania artykułu, w którym przeanalizuje sukces klasyfikacji opartej na graczach w porównaniu z analizą obrazu opartą na sztucznej inteligencji. Publikacja takich artykułów może położyć podwaliny pod nową koncepcję nauki obywatelskiej, ale także nową koncepcję tego, czym mogą być gry wideo.
W naszym artykule pokazujemy, że ludzie i sztuczna inteligencja są dobrzy w różnych rzeczach, mówi mi. Uważam, że dzięki sprytnemu projektowaniu gier i bezpośredniej integracji wyników graczy z uczeniem maszynowym można oczekiwać, że przyszłe obywatelskie projekty naukowe będą miały duży wkład w duże projekty naukowe.
Korekta: W oryginalnym artykule stwierdzono, że pierwsza gra w ramach projektu Discovery obejmowała 13 milionów zdjęć mikroskopowych. Zostało to zmienione, aby odzwierciedlić fakt, że gra faktycznie obejmowała 250 000 obrazów wybranych z bazy danych Human Protein Atlas zawierającej 13 milionów obrazów.
