Recenzja The Elder Scrolls IV: Shivering Isles

The Shivering Isles to pierwsze właściwe rozszerzenie do Obliviona. To prawdopodobnie najmniej nachalne rozszerzenie gry, bo jeśli nie śpisz w świecie gry lub nie naciskasz mieszkańców Tamriel na nowe plotki, możesz kompletnie przeoczyć fakt, że w Nibben pojawiła się wyspa z dziwnym portalem Zatoka.

Po spotkaniu z rycerzem przed portalem, który jest wymagany w przygotowaniu fabuły, możesz wejść do królestwa Sheogoratha, Daedrycznego Księcia Szaleństwa, tak jak robisz to, gdy wchodzisz do Bramy Otchłani. Po rozmowie z Haskillem, szambelanem daedrycznego księcia, trafiasz do swego rodzaju czyśćca, pełnego gigantycznych grzybów i dziwnych postaci. Przetrzymywani są tu poszukiwacze przygód, których potworny strażnik, który trzyma klucze do bliźniaczych światów Mania i Demencja, nie pozwala im wejść na same Drżące Wyspy. Więc musisz go zabić, żeby dostać się do środka.

Drżące Wyspy to ucieleśnienie dwubiegunowej osobowości szalonego księcia: Mania to kraina jasnych kolorów, dziwnej flory i jeszcze dziwniejszej fauny; Z drugiej strony demencja jest ciemna zarówno pod względem wizualnym, jak i psychologicznym. Jest posępny, przygnębiający i poprzecinany splątanymi, szponiastymi korzeniami. Temat sprzecznych psychiki jest zawsze obecny, od osady Split – gdzie każdy mieszkaniec ma sobowtóra – po sprzeczne tupot rządzącego księcia. Jednak wędrówki Sheogorath po krótkim czasie stają się męczące. Na szczęście możesz spacją w dysku, a następnie sprawdzić dziennik questów lub poprosić Haskill o wyjaśnienie.

Scenariusz to wstyd, bo aktorstwo głosowe jest dobre. Zmieniający się akcent Sheogoratha przekonuje cię, że masz do czynienia z kimś, kto nie jest całkiem zdrowy na umyśle i że lepiej zrobić to, co mówi, zanim jego kruchy umysł się zmieni.

Sheogorath wysyła cię na dość przyziemne zadania; pierwszy widzi, jak naprawiasz loch, aby chronić królestwo przed intruzami w miejsce strażnika, którego właśnie zabiłeś. Przedrzyj się, a odkryjesz, że masz kontrolę nad tym lochem dla grupy poszukiwaczy przygód, wybierając, czy wysłać ich do szaleństwa, czy zabić ich od razu (i ukraść ich ekwipunek) w szeregu pokoi. Nie masz żadnego wyboru, więc jeśli grasz dobrą postacią – zakładane wyrównanie głównego zadania Oblivion, pomimo twierdzeń, że możesz grać jako złoczyńca – jest to wstrząsające. To samo dotyczy większości zadań, w których awansujesz w szeregach Dworu Szaleństwa Sheogoratha.

Podczas gdy misje Sheogoratha są zwykle typu „zdobądź to lub oczyść to loch”, inne misje zlecane przez mniej potężne postacie są zwykle zabawne. Jedna dotyczy człowieka paranoicznego, że jego ściany opadną na niego podczas snu, więc to do ciebie należy znalezienie bezpiecznego miejsca, w którym może odpocząć. Prowadzi to do negocjacji z żebrakami, którzy, co zrozumiałe, nie chcą zaakceptować zamiany łóżek, biorąc pod uwagę nieprzewidywalną naturę królestwa, które bezpośrednio małpuje złamane sumienie swojego władcy.

Samo podróżowanie po świecie to także uczta dla oczu. Alchemicy powinni zwrócić uwagę na wiele nowych roślin, z których większość będzie stanowić przydatne mikstury. Stworzenia są również warte uwagi, jeśli nie ze względu na ich dziwny wygląd, to dlatego, że niektóre z potworów są trudnym wyzwaniem nawet dla postaci o wysokim poziomie mocy, wyposażonej w najwyższej klasy sprzęt i zaklęcia. Możesz udać się na Drżące Wyspy bezpośrednio po lochu tworzenia postaci na początku Oblivionu dzięki kontrowersyjnemu uniwersalnemu systemowi poziomowania, ale zalecamy, aby się wyposażyć przed próbą zostania Szalony bogiem.

jak dowiedzieć się, kto dzwonił bez numeru dzwoniącego