Kiedy Steve Jobs zmarł 5 października 2011 r., Branża technologiczna straciła jednego ze swoich czołowych innowatorów i liderów. Ale największy efekt zawsze był odczuwalny w Apple, a wpływ Jobsa nadal ciąży na firmie.
Do pewnego stopnia będzie to prawdą dla każdego założyciela. Jednak tym, co uczyniło Jobsa wyjątkowym, był drugi akt jego historii o Apple. Jego powrót do firmy w 1996 roku - początkowo jako specjalny doradca, następnie jako tymczasowy dyrektor generalny, a następnie pełnoetatowy dyrektor generalny - nie był po prostu powrotem do starego Apple'a, jak to czasem się charakteryzuje. To była zasadnicza transformacja Apple w inną firmę – zgodną z duchem startupu, który założył, ale o wiele więcej.
czy gry wii u działają na Nintendo Switch?
Aby uczcić rocznicę śmierci Steve'a, pomyślałem, że dobrze byłoby przyjrzeć się pięciu sposobom, w jakie Jobs odbudował Apple, oraz temu, jak te zmiany są nadal odczuwalne.
Nowe podejście do wzornictwa przemysłowego
Można śmiało powiedzieć, że kiedy powrócił Jobs, wzornictwo przemysłowe Apple było przestarzałe. A jednak najważniejsi projektanci i inżynierowie, którzy przystąpili do tworzenia kultowych produktów, takich jak iMac i iPod, byli na swoim miejscu. Co więc zmienił Jobs, aby wszystko było lepsze?
Zobacz powiązane Steve Jobs: hołd Steve Jobs: 1955-2011
Odpowiedź tkwi w sposobie, w jaki projekt był postrzegany w firmie. Podobnie jak wielu producentów, projekt był ostatnią rzeczą w łańcuchu tworzenia produktu: inżynierowie tworzyli, a na końcu projekt musiałby go pokryć skórą. Rezultatem były produkty, które stały się przeciętne.
Jobs postawił to na głowie, czyniąc z grupy wzornictwa przemysłowego miejsce, w którym powstają i powstają nowe produkty. Wzornictwo przemysłowe prowadzi również pewne podstawowe badania i rozwój, na przykład w zakresie nowych materiałów, które są wykorzystywane przez inżynierów. W efekcie wzornictwo przemysłowe wymyśla i definiuje produkt oraz ma o nim ostatnie słowo.
Grupa jest również mała i zwarta. Pomimo tego, że jest to sedno wszystkiego, co robi Apple, zespół projektantów przemysłowych liczy tylko około 20 osób. Firmy wielkości Apple zwykle mają setki projektantów produktów, a nie dziesiątki.
Minimalna opłacalna linia produktów
Prawie pierwszą rzeczą, jaką Jobs zrobił po powrocie na stanowisko dyrektora generalnego, było radykalne zhakowanie linii produktów Apple. Wprowadził bardzo prostą matrycę, składającą się z komputerów stacjonarnych/laptopów i konsumenckich/profesjonalnych, i dopuścił tylko jedną linię produktów w każdej. Zamiast zagmatwanego bałaganu pod-marek, takich jak Performa, Quadra i LC, mamy iMaca, Power Maca, PowerBooka i ostatecznie iBooka. W ciągu kilku sekund wiedziałeś, który produkt jest dla Ciebie odpowiedni.
Pomimo ogromnie rozszerzonej oferty produktów Apple, ta prostota pozostaje. Matryca jest większa, ale wybór odpowiedniego produktu Apple jest nadal dość prosty. Tam, gdzie wkradła się złożoność - na przykład w obecnej linii laptopów Apple - dzieje się tak z powodu wprowadzenia nowych linii produktów, które ostatecznie zastąpią istniejącą. Na przykład nowy MacBook to kierunek, w którym Apple podąża za ultraprzenośnym komputerem Mac, ale MacBook Air pozostał na linii do momentu, w którym firma może obniżyć cenę MacBooka jeszcze bardziej.
Posiadanie całości
Odkąd Michael Dell po raz pierwszy zaczął montować komputery w swoim pokoju w akademiku i sprzedawać je online, większość produktów technologicznych ograniczyła liczbę niestandardowych komponentów na rzecz korzystania z gotowych części. To był jeden z podstawowych założeń ery komputerów osobistych: wybór części ogólnych.
Jobs zawsze miał jednak inne pomysły. Chociaż można było ładować nowe produkty przy użyciu istniejących części (tak jak Apple w dużej mierze robił z iPodem), zdał sobie sprawę, że jeśli chcesz być inny na dłuższą metę, musisz posiadać cały stos - oprogramowanie, sprzęt i kluczowe komponenty. .
zwróć uzdolnioną grę na Steam
Najlepszym tego przykładem jest przejęcie w 2008 roku PA Semi, firmy produkującej chipy, która specjalizowała się w energooszczędnej wersji procesora PowerPC. Jednak Apple nie chciał tego chipa: zamiast tego potrzebował talentu inżynieryjnego i projektowego, który pozwoliłby mu stworzyć własny procesor dla przyszłych iPhone'ów, a ostatecznie także dla iPada.
Procesory z serii A, które wyszły z tego przejęcia, były kluczowym elementem pozwalającym Apple na zwiększenie wydajności iPhone'a. Posiadanie własnych projektantów procesorów oznaczało również, że firma mogła tworzyć pionierskie produkty, takie jak Apple Watch (który wykorzystuje procesor S1) i AirPods (bezprzewodowy układ W1).
Jeden rachunek zysków i strat
Firmy przekraczające określoną wielkość zawsze skutecznie dzielą sposób swojej pracy wewnętrznej na grupy zysków i strat wokół produktów lub linii produktowych. Każda grupa P&L będzie miała własny zespół ds. Marketingu, PR, projektowania, rozwoju i inne, co czyni je bardziej samodzielnymi mini-firmami niż pojedynczym zespołem.
Domyślny widok eksploratora plików systemu Windows 10
Korzyści z tego wynikają głównie z zapewnienia przejrzystego zarządzania na dużą skalę. Każda grupa stoi lub spada na własnych zasługach, ponieważ ma wszystkie zasoby wymagane do osiągnięcia sukcesu przez produkt, z jasnymi liniami odpowiedzialności.
Jest jednak duży haczyk: firmy często stają się niewolnikami jednej linii produktów, a walki polityczne mają miejsce tam, gdzie potencjalnie konkurują ze sobą różne linie produktów. Klasycznym tego przykładem jest Microsoft Courier, zaawansowany projekt tabletu, który, gdyby został uruchomiony, ożywiłby rynek. Jednak ostatecznie został zabity przed uruchomieniem, ponieważ nie używał systemu Windows – a grupa Windows w Microsoft była wszechmocna.
Podejście Jobsa było inne i oznaczało traktowanie Apple jako jednego zespołu o tych samych celach. Zamiast mieć konkurencyjne produkty, Apple ma jeden rachunek zysków i strat dla całej firmy. Oznacza to, że może podejmować strategiczne zakłady, które kanibalizują istniejące produkty na rzecz nowych - na przykład iPhone stał się de facto zamiennikiem iPoda.
Zatrzymywanie wycieków (głównie)
We wczesnych latach 90-tych Apple był bardzo nieszczelną firmą. Nie wyciekały pieniądze, woda ani personel: wyciekły informacje o nadchodzących produktach.
W połowie lat 90. pracowałem nadMacUsermagazyn, który słynął z najświeższych wiadomości o Apple i jego nadchodzących urządzeniach. Dość często ze źródeł Apple wyciekłyby nie tylko małe fragmenty informacji, ale całe dokumenty - w tym niezwykle ważny plan wprowadzenia produktu (lub PiP), który szczegółowo opisywał wszystko na temat nowego produktu. Stało się to na miesiące przed oficjalnym ogłoszeniem i (oczywiście) byliśmy szczęśliwi, mogąc o tym opowiadać.
Niemal natychmiast po powrocie Jobsa przecieki zaczęły wysychać. Apple stało się nie tylko znacznie ciaśniejszym i mniej nieszczelnym statkiem, ale miejscem, w którym panowała atmosfera tajemnicy. Krążyły pogłoski, że dokumenty produktów przesyłane wewnętrznie byłyby w nich celowo umieszczane z indywidualnymi błędami, aby ułatwić wyśledzenie, kto mógł ujawnić informacje. Chociaż nigdy nie udało mi się potwierdzić tych plotek, fakt, że istniały, wskazuje na to, jak ścisła była ochrona.
Najniższym punktem były prawdopodobnie sprawy sądowe Apple vs Does i Apple vs DePlume. Zgłoszony w 2004 roku Apple vs Does był próbą zmuszenia kilku serwisów informacyjnych do ujawnienia źródeł wycieków planów produktów. Apple vs DePlume, złożony w tym samym czasie, oskarżył wydawcę oThink Secret(witryna prowadzona przez wówczas 18-letniego Nicka Ciarelli) o szkodzeniu tajemnicom handlowym Apple poprzez publikowanie historii o przyszłej wersji iWork i bezgłowego iMaca (który został później wydany jako Mac mini).
Apple przegrał sprawę z Robem i załatwił sprawę z dePlume, ale ważne było przesłanie, że sprawy są wysyłane wewnętrznie: że firma jest gotowa wystąpić do sądu, aby chronić swoje tajemnice. Chociaż firma nie jest teraz tak obsesyjna, prawdą jest, że uważa zachowanie tajemnicy za niezwykle ważne.
