Zobacz powiązane Orgasm Ping-Pong to sport, o który nikt nie prosił Desire Machines: jak urządzenia do noszenia, takie jak Apple Watch, łączą się z językiem mody i seksu Inside Intelligent Textiles: tworzenie inteligentnych materiałów dla wojska W tym tygodniu w Nowym Jorku było zamieszanie z tkaninami, gdy słynne ciała wspinały się po schodach w kierunku Metropolitan Museum of Art. Wewnątrz w ciemności stała gwiazda telewizyjna, przeplatając niebieskie światła przechodzące wzdłuż szwów jej sukienki.
Tematem przewodnim tegorocznej Gali Met był Manus x Machina: Moda w epoce technologii. Wystawiono paradę strojów w sci-fi, w tym ubrania Zayna Malika metalowe ramiona i Claire Dane świecąca sukienka . Moda i technologia pojawiają się publicznie, a rezultatem jest dziwny nowy świat tego, co nosimy, od odzieży, która staje się coraz bardziej przejrzysta, gdy użytkownik się podnieca, po tkaniny, które są w stanie generować energię i przechowywać dane.
Rebeccah Pailes-Friedman jest profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie wzornictwa przemysłowego w nowojorskim Pratt Institute. Jest także założycielką Interwoven Design Group, firmy specjalizującej się w rozwoju technologii ubieralnych i inteligentnych tekstyliów. Rozmawiałem z nią o tym, w jaki sposób kręgi technologiczne i modowe wpływają na siebie nawzajem, oraz o tym, jak projektanci i programiści wykorzystują nowe nakładki, aby podważyć oczekiwania dotyczące tego, czym jest odzież i co może zdziałać.
Powiedziała mi, że technologia może być szczególnie prowokacyjna, gdy jest stosowana w modzie. Hussein Chalayan, Iris van Herpen, Ying Gao [i] Daan Roosegaarde to tylko niektórzy z tych pionierskich projektantów, którzy eksperymentują z technologią i inteligentnymi tkaninami, aby przesuwać granice tradycyjnej mody i prowokować dyskusje.
Sukienka powiązana z biciem serca noszącej, która staje się tym bardziej przezroczysta, im bardziej osoba nosząca jest podniecona.
Daan Roosegaarde to dobry początek. W książce Pailesa-Friedmana – Inteligentne tekstylia dla projektantów – jest dział poświęcony Roosegaarde i jego Intymność projekt. Projekt dotyczy elementu garderoby wykonanego z folii reaktywnej, która zmienia się w zależności od biologicznych sygnałów użytkownika. Studio Roosegaarde wykonało kilka iteracji, w tym sukienkę powiązaną z biciem serca noszącej, która staje się tym bardziej przejrzysta, im bardziej nosząca się podnieca. Istnieje również męski garnitur, który staje się przezroczysty, gdy użytkownik kłamie.
(Powyżej:Projekt Intymność Studia Roosegaarde)
Sukienka, która staje się przezroczysta, gdy się podniecasz, może brzmieć jak koszmar związany z transportem publicznym, ale wpisuje się w tendencję sedna tego, jak wybieramy, w co się ubrać – wysyłanie sygnałów, które inni mogą wychwycić.
Ludzie używali odzieży do ekspresji prawie tak długo, jak używali jej do ochrony, powiedział Pailes-Friedman. Odzież jest naszą drugą skórą i używamy jej do wyrażania i definiowania naszej osobowości, odzwierciedlania naszej kultury i okrywania naszych ciał. W dobie nasycenia mediów społecznościowych nasza identyfikacja wizualna stała się naszą osobistą marką i jest jeszcze ważniejsza niż kiedykolwiek.
Wykonywanie sygnałów
Podczas gdy projekt Roosegaarde'a doprowadza sygnalizację do skrajności, temat komunikacji jest spójny w książce Pailes-Friedman. Projektant koncepcyjny Ying Gao’s Nie(gdzie) (teraz)tutaj Projekt wykorzystuje nić fotoluminescencyjną i wbudowaną technologię eye-tracking do tworzenia sukienek, które są rozświetlone spojrzeniem widza. Gdzie indziej Jennifer DarmourŚwistProjekt wykorzystuje gesty, takie jak podnoszenie kaptura ubrania, rozpinanie zamka błyskawicznego lub obsługa przycisków, aby uruchamiać niestandardowe posty na stronie użytkownika na Facebooku. Uzyskaj odpowiedź, a ramiona ubrania delikatnie wibrują.
jak śledzić więcej tematów na pintereście
(Powyżej: ping Jennifer Darmour)
Wraz z pojawieniem się urządzeń do noszenia, takich jak Apple Watch, interesujące jest zobaczenie koncepcji takich jak te, które stoją zaŚwistprzekształć funkcje związane z telefonami w działania na całe ciało. Zapytałem Pailes-Friedman, co jej zdaniem będzie następne w przypadku technologii do noszenia, a ona powiedziała mi, że projektanci patrzą poza nadgarstek.
Przyszłość urządzeń do noszenia postrzegam jako integrację technologii z produktami i ubraniami, które już nosimy. Zegarek był pierwszą próbą tego, integrując niesamowite funkcjonalności w znanej nam formie. Ale nie zatrzymujmy się na nadgarstku – jest duża konkurencja o nieruchomość na twoim nadgarstku. I szczerze mówiąc, forma zegarka jest nieco przestarzała.
Rzadko widuje się młodych ludzi noszących zegarek. Ale zintegrowanie technologii bezpośrednio z odzieżą, butami, okularami, biżuterią i innymi akcesoriami jest naturalnym rozwiązaniem.
Pozyskiwanie energii i przechowywanie danych
Wszystko to ułatwia rozwój e-tekstyliów – tkanin przewodzących, które w różny sposób są w stanie pozyskiwać energię, generować energię i przechowywać dane. To fascynujący obszar rozwoju, który wymaga silnych relacji między projektantami a wiodącymi ośrodkami badawczymi.
Dwóch nanotechnologów NASA z Centrum Badawczego Ames pracuje nad e-tekstyliami przechowującymi pamięć komputerową, które mogą przechowywać gigabit danych.
W swojej książce Pailes-Friedman opisuje prace wykonane przez naukowców z Koreańskiego Zaawansowanego Instytutu Nauki i Technologii w celu opracowania tkaniny na baterie litowo-jonowe, a także dwóch nanotechnologów NASA z Centrum Badawczego Ames, którzy pracują nad komputerem do przechowywania pamięci -tkanina, która może przechowywać gigabit danych przez 115 dni. Chociaż e-tekstylia i inteligentna odzież mogą wywierać wizualne wrażenie na branży modowej, Pailes-Friedman zasugerował, że współpraca między projektantami i technologami ma również wpływ na to, jak inżynierowie myślą o swojej pracy.
(Powyżej:Innowacje tekstylne Forstera Rohnera)
Przecięcie mody i technologii przyniosło nową estetykę temu, co było dziedziną napędzaną inżynierią, w której ceniono funkcję ponad formę, wyjaśniła. Dziś inżynierowie widzą, że dzięki swoim odkryciom mogą dotrzeć do znacznie większej liczby odbiorców, gdy współpracują z projektantami, aby tworzyć projekty, które są piękne, seksowne i pożądane. Najbardziej udane produkty do noszenia na ciele łączą technologa i projektanta od samego początku, aby naprawdę zintegrować technologię z przedmiotem.
Poza odzieżą
Wiele projektów, o których mówi Pailes-Friedman, to prace koncepcyjne. Choć teoretycznie ciekawa jest sukienka reagująca na bicie serca lub bluza z kapturem, czy nadają się do codziennego użytku? Czy w najbliższym czasie w Topshopie pojawią się urządzenia do noszenia na całym ciele ze światłami LED i tkaną pamięcią?
Komentarze Pailes-Friedman wskazują na potrzebę większej zmiany, zanim stanie się ona rzeczywistością – poczucie nie tylko tego, jak istniejącą odzież można ulepszyć za pomocą nowej technologii, ale także tego, jak technologia może zmienić cały sposób, w jaki myślimy o tym, co nosimy. Powiedziała mi, że odzież z wbudowanymi funkcjami technologicznymi i/lub elektroniką może zapewnić użytkownikom wrażenia, które wykraczają poza zwykłe noszenie ubrania. Technologia umożliwia wyrażanie głębszych emocji, uczuć i doświadczeń dzięki nowym sposobom wyrażania emocji poprzez zastosowanie koloru, światła, dźwięku, zapachów i innych wskaźników.
(Powyżej: OdKolekcja Geometrica firmy Pankaj i Nidhi)
Reprezentacyjne sukienki, takie jak te prezentowane na Gali Met w 2016 roku, prawdopodobnie nie pojawią się na głównych ulicach, ale żyjemy w epoce, w której łączność cyfrowa sączy się poza czarnymi prostokątami w naszych kieszeniach. Wyrażanie emocji jest coraz bardziej powiązane z naszym cyfrowym życiem i chociaż nasze dane przechodzą z komputera do chmury, wygląda na to, że wkrótce zostaną utkane pod naszą drugą skórą.
Inteligentne tekstylia dla projektantów: wymyślanie przyszłości tkanin Rebeccah Pailes-Friedman jest wydawane przez wydawnictwo Laurence King Publishing.
Główny obraz:Projekt Ying Gao No(where) (Teraz)tutaj.
