Czy czujesz, że pracujesz zbyt wiele godzin? Być może przepracowują cię godziny pracy.
W 1930 roku ekonomista John Maynard Keynes (znany z ekonomii keynesowskiej) napisał że pokolenie jego wnuków prawdopodobnie miałoby czas pracy wynoszący zaledwie 15 godzin tygodniowo. Jak zapewne zauważyłeś, tak się nie stało. W rzeczywistości sposób, w jaki zwykliśmy starannie dzielić pracę i życie domowe, stopniowo się rozmywał, a godziny pracy nie ograniczały się już do 9:00 do 17:00 - a nawet do samego biura.
Zobacz powiązane Czy Londyn to najlepsze miejsce dla brytyjskich startupów technologicznych? Dlaczego jeden niegrzeczny pracownik może zniszczyć cały biznes Dlaczego wszystkie firmy powinny odłożyć e-maile i nauczyć się kochać Slacka W 2017 roku
Możesz pomyśleć, że powodem, dla którego przepowiednia Keynesa się nie sprawdziła, jest zmiana sytuacji. Pomimo automatyzacji wciąż jest zbyt wiele do zrobienia i zbyt mało godzin w ciągu dnia, aby to zrobić. Jeśli nie będziemy ciężko pracować, nasza gospodarka spadnie. Jednak ciężka praca nie gwarantuje rozkwitu gospodarki: Grecy, tak jak Forbes notatki, faktycznie pracują najdłużej w UE, średnio 42 godziny tygodniowo, i nie są najbogatszym krajem w Europie.
Szwedzki eksperyment
Na liście Forbesa nie ma Szwecji, ale gdyby dziś powstała nowa, znalazłaby się na samym dole. Od zeszłego tygodnia Szwedzi skrócili dzień roboczy z ośmiu do sześciu godzin . Lekkomyślny? Wcale nie: mają po swojej stronie zarówno badania, jak i dowody z pierwszej ręki.
Po pierwsze, istnieją centra serwisowe Toyoty w Göteborgu, które 13 lat temu przestawiły się na sześciogodzinne dni pracy. Nie zdziwisz się, gdy usłyszysz, że zaowocowało to szczęśliwszymi pracownikami i mniejszą rotacją personelu, ale być może bardziej zaskakujące jest to, że zyski wzrosły o 25% .
Badanie wykazało nie tylko, że długie godziny nie oznaczają większej wydajności, ale w rzeczywistości często prowadzą do jej mniejszej.
Można powiedzieć, że zbieg okoliczności. Korelacja (zyski rosnące wraz ze spadającymi godzinami) to nie to samo co przyczynowość (mniejsza praca prowadzi do wzrostu zysków). OK, przejdźmy do badań, których jest przyzwoita ilość. Po pierwsze, jeśli wybaczysz trochę więcej korelacji, ten wykres zPlik Ekonomista przedstawia że istnieje silny związek między dłuższymi godzinami pracy a niższą produktywnością i wydaje się, że jest to związek przyczynowy. Niniejsza praca podsumowująca z 2011 r przyjrzeliśmy się zależności między produktywnością a długimi godzinami pracy i nie tylko odkryliśmy, że długie godziny nie oznaczają większej wydajności, ale w rzeczywistości często prowadzą do zmniejszenia.
Niewygodna prawda
Z pozoru wydaje się to szalone. Mając więcej godzin, możesz zrobić więcej, prawda? To technicznie prawda, ale w połączeniu ze zmęczeniem i ograniczeniami naszego ciała, prawda jest taka, że tylko dlatego, że mamy więcej dostępnych godzin, nie oznacza, że będziemy strasznie efektywni w ich wypełnianiu. Badanie wykazało, że nie można zrobić tak dużo, a to, co robisz, może wymagać ponownego wykonania.
Związek między krótszymi godzinami a większą produktywnością jest obserwowany od ponad 150 lat.
Również, ten raport przez Fundację Europejską stwierdził, że osoby z elastycznymi godzinami pracy lub stanowiskami w niepełnym wymiarze godzin były zarówno szczęśliwsze, jak i bardziej produktywne. Plik Harvard Business Review cytuje nawet badanie, w którym stwierdza się, że menedżerowie nie potrafią odróżnić tych, którzy pracują 80 godzin, a tych, którzy tylko udają. Według badania European Foundation optymalnym miejscem byłoby 30 godzin pracy tygodniowo. To wciąż dwa razy więcej niż przewidywał Keynes, ale znacznie mniej niż średnia zachodnia.
Nie wstrzymuj oddechu na zmiany w najbliższym czasie: związek między krótszymi godzinami pracy a większą produktywnością jest obserwowany od ponad 150 lat. W 1848 r. Parlament przyjął ustawę, skracając dzień pracy do dziesięciu godzin, i zaobserwował radykalny wzrost wydajności. W latach 90. XIX wieku pracodawcy obniżyli średnią do ośmiu godzin, a wydajność ponownie się poprawiła. Ale potem po prostu zatrzymaliśmy się i godziny stopniowo znów zaczęły pełzać.
Nie zdziwisz się, gdy usłyszysz, że pracoholizm jest dla nas naprawdę zły. Stres to jedno, ale studia na University College London na podstawie danych dotyczących ponad 600 000 osób stwierdzono, że praca 55 lub więcej godzin tygodniowo zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia udaru u ludzi o 33% niż osoby w przedziale 35-40 godzin. Co więcej, osoby z wyższego zestawu były również o 13% bardziej narażone na wystąpienie choroby wieńcowej. Aha, i czy wspomniałem o tym naukowcy odkryli że stresujące wypalenie zawodowe może prowadzić do zmian neuronalnych, które utrudniają radzenie sobie ze stresem w przyszłości?
Więc dlaczego wszyscy pracujemy tak cholernie ciężko?
W grę wchodzi wiele czynników: politycznych, kulturowych, psychologicznych, technologicznych i socjologicznych.
Jest to złe dla symbolicznego zdrowia firmy i dosłownego zdrowia pracowników, a tak naprawdę nie oferuje żadnych namacalnych korzyści. Dlaczego, u licha, nie zwróciliśmy uwagi na badania i czegoś z tym nie zrobiliśmy?
czy mój telefon jest zrootowany czy nie?
W grę wchodzi wiele czynników: politycznych, kulturowych, psychologicznych, technologicznych i socjologicznych. Każdy z nich może być możliwy do przezwyciężenia, ale razem tworzą niezręcznie splątaną paczkę, którą po prostu łatwiej zignorować.
Zacznijmy od problemów technologicznych. Na pierwszy rzut oka technologia poprawiła naszą zdolność do wydajnej pracy i ułatwiła wszystko. W 1970 roku, jeśli pracowałeś w biurze i przyszło coś pilnego, musiałeś być przy swoim biurku, aby odebrać telefon. Nie tam? Szkoda, oddzwoń o 9 rano. To może poczekać. Obecnie prawdopodobnie masz służbowy telefon komórkowy - a nawet jeśli go nie masz, prawdopodobnie będziesz sprawdzać pocztę e-mail pod kątem takiej ewentualności. Prawdopodobnie nie sumują się one do wielu godzin rocznie, ale skutecznie zacierają granicę między życiem zawodowym a domowym do tego stopnia, że przerwa nie wydaje się już przerwą.
Kulturowo ciężka praca przeplata się z sukcesem i moralnym charakterem, bez względu na to, jak wartościowa jest praca.
Następnie, oczywiście, pojawiają się naciski socjologiczne. Jeśli jesteś menedżerem i patrzysz na swoich konkurentów, z których wszyscy wyraźnie pracują przez długie godziny i spóźniają się, czy naprawdę będziesz pierwszym, który spróbuje zainicjować zmianę kulturową i zablokować narzędzia wcześnie? Co jeśli to nie zadziała i spowodujesz ogromne straty – lub gorzej? Lepiej zachować awersję do ryzyka i postępować zgodnie z głównym nurtem ortodoksji. Podobnie żaden pracownik nie chce być tym, który kończy pracę o 15:30, nawet jeśli wykonał już całą swoją pracę. To tylkowyglądaźle – samo napisanie tego artykułu ryzykuje namalowanie mnie jako niechętnego do pracy próżniaka, nawet jeśli zostanę do późna, żeby go skończyć.
To prowadzi nas do kultury. Pod względem kulturowym ciężka praca przeplata się z sukcesem i moralnym charakterem, bez względu na to, jak warta jest jej praca. Protestantyzm może nie być już przewodnią teologiczną skłonnością, a unikanie wiecznego potępienia nie jest już motywującym bodźcem, ale protestancka etyka pracy jest żywa i ma się dobrze, i często uważa się, że podstawą kapitalizmu . Jest to poparte retoryką polityczną – ile razy słyszałeś wyrażenie ciężko pracujące rodziny podczas wyborów powszechnych w 2015 roku? Niezbyt subtelne subtekstowe znaczenie ciężko pracujących rodzin jest powszechnie uznawane za zasługujące. Czy możesz sobie teraz wyobrazić tych samych polityków, którzy opowiadają się za krótszymi godzinami pracy? Ich rywale zjedliby ich żywcem.
To wszystko jest naprawdę trochę głupie - i to nie tylko dlatego, że badania naukowe sugerują, że miałoby to sens podatkowy lub że życie i funkcjonujące społeczeństwo to o wiele więcej niż praca. Zaakceptowanie ludzkich ograniczeń przez krótsze godziny pracy oznaczałoby, że firmy, które naprawdę nie byłyby w stanie sobie poradzić, musiałyby zatrudniać dodatkowych pracowników, co zmniejszyłoby bezrobocie, co oznacza większy podatek dla skarbu państwa. OK, to celowe uproszczenie, ale masz pomysł.
Szwedzki rząd dokładnie rozważy wszystkie te kwestie, zanim inicjatywa sześciogodzinnego dnia wejdzie w życie i miejmy nadzieję, że inne narody będą uważnie przyglądać się temu, co się wydarzy. Jeśli nie, to prawdopodobnie nadal będziemy walić głową w ceglaną ścianę, aby wydawać się nadludzko produktywne, nawet jeśli nasza biologia zapewnia, że ostatecznie tylko oszukujemy samych siebie. A może nasi menedżerowie.
Obrazy: Steve Davidson , Tom Page Ben Sutherland , x1Brett , Kelly Schott i Guilherme Tavares używane na licencji Creative Commons
